Nederland

Terug  in Nederland

De reis in de taxi naar het vliegveld was erg relaxed. Een chauffeur die netjes rijd over de gevaarlijke wegen in Uganda.  Ja soms ben je blij dat er niets is gebeurd onderweg. We waren wat vroeg op het vliegveld en hebben de laatste Ugandesche ervaring opgedaan.

We mochten namelijk nog niet inchecken en zagen aan de andere kant van de ruimte een mooie zitruimte met een winkeltje. Toen we daar wilden bestellen was er niemand te bekennen. Dan maar zitten, kletsen en wachten. Na 1 uur gekletst te hebben en drinken van een ander winkeltje gekocht te hebben was er nog niemand geweest om klanten te helpen. Echt Afrikaans ;).

De vliegreis van Entebbe naar Istambul was erg lekker. Ik kreeg 3 stoelen ter beschikking en heb dus ook mijn hoofd lekker neergelegd en geslapen. De landing was een beetje hobbelig met veel wind. Maar God heeft ons veilig op de grond gezet. In Istambul wat gedronken en gelezen. Had hier nu maar een korte overstap. En in het vliegtuig naar Nederland. Dit is allemaal goed gegaan en ben op de verwachte tijd geland. Henk kwam me ophalen van het vliegveld en we hebben lekker op de terugweg gekletst.

Ik was mijn malariatablet vergeten in mijn handbagage te doen dus zijn we bij de McDonald’s uit wezen eten. Wat een shock, zomaar binnen 5 minuten eten op je bord. Niet al een dag tevoren nadenken wat er gegeten kan worden. Met mijn oren nog half dicht was het voor Henk best lachen heb ik het idee J. Naar Joop en Petra van Ooijen om mijn auto op te halen. Een warme knuffel van Joop en een heerlijk kopje thee, kort even een paar verhalen verteld en toen lekker naar huis. Rijden in Nederland viel me alles mee, na 3 maanden aan de andere kant van de weg gereden te hebben was dit weer gewoon. Sleutel opgehaald bij Myrna en dan in je huis aankomen. Kon wel janken wat een overdaad. Op de oppervlakte van mijn huis kunnen wel 30 mensen wonen in Uganda. Zomaar stroom, en water uit de kraan.

Woensdag ben ik naar de Aldi gegaan om boodschappen te kopen, had natuurlijk niets meer in huis. Dit viel me reuze mee om daar naartoe te lopen. Hoewel, mensen groeten elkaar amper, koud en winderig. Wat zijn winterkleren zwaar ;). Maar ook in de aldi is niet alles te krijgen, dus een beetje te vergelijken met Uganda. Toen ei gebakken op een gasfornuis, geen houtskool. En lekker gegeten. Waar moet je beginnen om je spullen op te ruimen? Of kom je dingen tegen die Sifra op een andere plaats heeft neergezet of anders opgevouwen. Lijk wel autistisch dat ik alles precies wil hebben. Toch maar weestand bieden op sommige punten.

De kaarten op school afgeleverd en met enkele collega’s nog een praatje gemaakt. Fijn om deze mensen weer te zien, en te spreken. Maar ik weet zeker dat ik de juiste keuze heb gemaakt om weg te gaan en niet naar een andere school.

De AH was een beetje veel voor me. Na 2 gangpaden gehad te hebben ben ik maar gaan afrekenen. Keuze uit zo veel dingen….

De foto’s op de computer een beetje gesorteerd, gegeten en daarna lekker mijn bedje ingedoken.

Huis is nog een puinhoop, maar dat komt wel weer. 

jinja

Jinja,

Wat een verschil, kom je uit Arua een dorpse stad naar een echte toeristische stad. Dat is even wennen ;).

Samen met Famke de stad gezien. De stad is op een overzichtelijke Amerikaanse manier gebouwd. Dus de straten zijn recht, brede trottoirs erlangs om op te lopen of te struikelen (toch een beetje Afrikaans). Zelfs de hoofdweg heeft een perkje in het midden van de weg. Op sommige plaatsen moet je zelfs betaald parkeren. Heel raar om dat mee te maken. Met z’n 3en op de boda is best wel even wennen. In Arua hadden we het 1x gedaan maar hier is het steeds wanneer we ergens heen gaan.  Soms een beetje het gevoel dat je ervan af valt. Zeker om over de drempels te gaan vind ik eng. Hier in Jinja zijn een heleboel leuke eettentjes. Lekker om zo veel westers eten te krijgen. Pizza, Indi’s en ook gewoon frietjes. Iets dat in Arua niet het geval was. Ook zijn er hier heel veel souvenirwinkeltjes.  Maar mijn koffer is waarschijnlijk al te zwaar dus nog spullen kopen zit er niet in.

Samen met Famke naar het begin van de Nijl geweest. Ook bij de King Fisher zijn we langs geweest. Hopelijk kunnen we daar zo dadelijk nog gaan zwemmen, maar nu is het nog erg bewolkt. Ook iets verder langs de Nijl wilden we de zonsondergang zien, maar ook toen was het redelijk bewolkt dus zagen we geen zonsondergang. Verder was het wel heel erg leuk. Met aapjes in de bomen en ook een grote arend vlakbij. Foto’s komen wel in mijn fotoboek. Na zonsondergang op de boda naar huis. Dat was wel enkele gebeden waard. Bij een rotonde gingen we een vrachtauto voorbij welke een andere vrachtauto trok. Dat was ons niet duidelijk, toen de ketting strak kwam te staan ging de voorkant van de vrachtwagen naar onze kant om. We dachten allemaal dat dit ons einde zou betekenen, maar toch. Ik zit nu dit te typen en ben dankbaar.

Zondag zijn we naar de kerk gegaan. In de kerk zaten meer blanke mensen dan ik in Arua in totaal heb gezien. De dominee is een Amerikaan met een hele goede boodschap. Het is ook een lieve man. Komt heel zachtaardig over. In de tuin was de dienst. Leuk om allemaal plastic stoeltjes te zien met mensen erop. Jammer genoeg was het niet het lekkere weer van een paar dagen eerder. Op een gegeven moment begon het een beetje te regenen, maar het zette niet door zodat we moesten rennen. Daarna zijn we wat gaan drinken in een barretje en lekker gegeten. In Jinja is ook niet zo veel te doen dus toen we weer naar de stad waren gelopen zijn we maar weer naar een barretje gegaan en lekker wat gedronken en gerelaxt.

Vandaag nog lekker rustig aan doen, en vanavond met de taxi naar het vliegveld. Een reis van ongeveer 24 uur voor de boeg. Ik zie er niet zo tegenop, zeker omdat ik samen met een Amerikaanse naar het vliegveld ga, en daar zag ik het meeste tegenop. Hoe kom ik van Jinja naar Entebbe met al die koffers en het overstappen in Kampala. Dat is dus niet meer nodig.  Ik ben benieuwd naar het weer in Nederland. Dat zal wel weer even wennen zijn. Verwarming maar hoog J. Of zou ik een privé kacheltje krijgen?

Tot zover de belevenissen uit Uganda. Tot snel in Nederland.

reis Arua - jinja

Woensdag de familie getrakteerd op het zwembad. Maar helaas was het zwembad groen omdat de pomp kapot was. En aangezien er geen ander zwembad in Arua is moesten we ons maar vermaken in de speeltuin. Het eten is altijd goed bij White Castle (zwembad) dus dat was leuk. Later op de dag was er ook een doopdienst gepland in het zwembad vanuit de Calvery Chaple dus die moesten wachten tot het zwembad schoon geworden was. Na het uit eten  afscheid genomen van de vrouwen bij het HIV-Aids project. Was leuk om deze vrouwen nog een keer te zien en ook hier heb ik een leuk cadeautje van hun gekregen. Later op de vrouwenbijbelstudy groep afscheid genomen. Er waren helaas niet veel vrouwen aanwezig omdat het het einde van de schoolperiode is en veel mensen op vakantie gaan. Maar van de meeste had ik al gedurende de week afscheid genomen. Ik heb benieuwd hoe het met allen zal vergaan.

Donderdagochtend was iedereen in huis wakker om mij uit te zwaaien. Leuk om te zien dat iedereen er anders mee omging. Van Ruben heb ik een knuffel  en een kusje gekregen daarna was hij niet meer te zien. Anne-Fleur gaf een grote knuffel, knuffel, knuffel was heel verdrietig en sloot zich daarna op in haar kamer. Aart een knuffel gegeven en ook Lisa die een paar keer dag dag zei. Jan-Lucas is helemaal mee gegaan naar het busstation en heeft een paar keer een kushandje naar me toegezonden. Van Geesje afscheid nemen was het moeilijkste, we hadden allebei tranen in onze ogen en barste bijna in huilen uit. Dan maar weglopen.

De reis naar Jinja is heel goed gegaan. De Gaa-Gaa bus vertrekt altijd op tijd en voor de bus vertrok werd er met elkaar gebeden. Bijzonder om dat te zien en te horen. Dat kom je in Nederland niet tegen. Om half 8 vertrokken en rond 3 uur waren we in Kampala. Een paar dragers geregeld om onze koffers te dragen naar het mutata park. Een hele belevenis om zo achter deze mensen aan te lopen door een stad die je niet kent. Gelukkig was Famke bij me welke de weg kent en ook de taal een beetje spreekt. De koffersdragers vroegen 500 shilling wat we een aantal keren hadden nagevraagd. Maar toen we bij onze bestemming kwamen was het het tienvoudige tot 5000 per persoon. Dit toch maar niet betalen en na veel onderhandeld 2000 betaald. Met onze bagage in de Mutata en op naar Jinja. Het inladen ging gelukkig goed en we hadden goede plaatsen. Rond 6 uur waren we in Jinja aan de halte bij de Nile. (Bierbrouwerij). Toen een boda regelen en naar onze slaapplaats bij een vriendin van Famke. Moe van de reis genieten nog even van het zonnetje. Dan lekker eten. Dit was wel een beetje laat 9 uur. En uitgeput en vol van nieuwe belevenissen lekker gaan slapen.

Vrijdag hebben we lekker rustig aan gedaan. ’s Ochtends zijn we naar het tropische regenwoud gegaan. Hier een wandeling van 2 uur gemaakt samen met een gids. We hebben 4 verschillende soorten apen gezien waarvan er 1 niet vaak door mensen gezien word. Ook verschillende mooie soorten vogels, vlinders en veel bomen gezien. Foto’s maken was hier een feest. Daarna naar Jinja stad gegaan. Wat een verschil met Arua. Wanneer je in Arua op de mainstreet rijd is het heel druk en gaos. Hier is alles rustig en geregeld. Bij een super de luxe restaurant uit eten geweest. De eigenaren waren op vakantie dus ik kreeg pas te eten 30 minuten na Famke haar eten geserveerd kreeg. Beetje jammer. Het was wel lekkere pizza die je in Arua niet kan krijgen in een restaurant. Ook nog vriendinnen van Famke bezocht en naar de nieuwe markt geweest. Deze ziet er ook mooi uit. En ook de geur is anders. ’s Avonds in nog een “westers” restaurant wezen eten en nog naar een lokale dansavond geweest. Mooi om te zien hoe deze mensen dansen en muziek maken. Na een enerverende dag met een auto taxi de Nijl weer overgestoken en naar huis gegaan.

Wat nog leuk is om te vertellen, de vrouw waar we slapen werkt met gehandicapte kinderen. Er was een vrijwilligster welke ook op maandag laat of dinsdag vertrok. Dit zou ze even navragen. Gisteren kwamen we elkaar tegen en vertelde ze dat we de zelfde vlucht hebben naar Istamboel erg leuk. Nu kunnen we samen met een gehuurde taxi naar het vliegveld in Entebbe en kunnen we de kosten delen. Dit scheelt een hoop geld, of anders geregel om naar Kampala te gaan, een ander busje naar Entebbe te zoeken en daar in een hostel te verblijven om koffers achter te laten en in het midden van de nacht alleen naar het vliegveld. Een hele opluchting dus.

Tot snel Danielle

27-09-2011

Afgelopen week tegen Geesje verteld dat ik het gevoel heb dat ik vakantie aan het vieren ben, en dat dat niet echt de opzet was om naar Uganda te komen. Dus ben ik maandag aan de slag gegaan bij de school van Aart. Hier ben ik de bibliotheek op orde aan het maken. Nou ja, bibliotheek is eigenlijk een groot woord. Het is een stelling van ongeveer 3 meter en er zijn 5 rijen. De meeste boeken hebben te maken met het onderhouden van auto’s en het timmeren van trapjes en zo. De boeken worden nog niet zo gelezen. Maar ja in een ruimte waar geen raam in zit wordt het al snel stoffig dus de Boeke konden wel een poetsbeurt gebruiken. Dit heb ik dan ook gisteren en vandaag gedaan dan de vloer nog dweilen nu wachten op stroom zodat ik nog enkele boeken kan labelen.

Gisteren naar het boys en girls sqward geweest, dit is van de jongeren van de kerk. Jacob is leider van deze groep en heeft me gevraagd om tot december iedere maandag mee te helpen. Dus gisteren om 16.30 naar de kerk en kijken hoe het is. Jacob belde dat hij verlaat was dus…. Wachten maar en aangekeken worden. De kinderen waren spelletjes aan het doen die ik niet kende, maar ja… dat komt nog wel. Jacob heeft me voorgesteld en wilde meteen de leiding aan mij geven, maar nee, ik kwam alleen maar kijken. Hij heeft veel vragen gesteld over de Bijbel welke sommige kinderen goed konden beantwoorden, maar ik denk dat 8 kinderen actief meededen terwijl er 32 geen inbreng hadden. Ook had ik het idee dat hij veel vragen stelde om mijn kennis te testen. Hij stelde de moeilijkste vragen aan mijn groep. Gelukkig wist ik ze allemaal.  Na de vragen wat rek en strek oefeningen. Gingen ze marcheren, heel vreemd om te zien dat de kinderen allemaal in een rij ingedeeld werden en met de rij moesten oefenen met marcheren.  Volgende week ga ik weer en ga ik een stuk lezen vanuit de Bijbel en daarna moeten ze hierover een tekening maken. Ik hoop dat ze dat leuk vinden, want dat zijn ze helemaal niet gewend. Ik ben erg benieuwd.

Morgen komen de Ierse gasten van de Kerk in Ierland welke de school van Aart ook sponsoren. Hiervoor wordt alles netjes in orde gemaakt. Het gras van de school wordt gemaaid. Afgeslagen is een beter woord omdat de grasmaaier kapot is moet alles met de hand. De stroomvoorziening moet in orde gemaakt worden omdat er nog geen stroom is vanuit de stad. Wanneer dat komt is nog de grote vraag. Tot die tijd is iedereen bezig om voor zijn eigen stroom te zorgen dus ook op de school. Met deze groep Ieren ga ik ook een park bezoeken, Nick mijn huisgenoot is er een tijdje geleden geweest en heeft krokodillen, olifanten, giraffen en nog veel meer dieren gezien, we gaan ook met een boot varen over de Nijl. Ik wordt bij mensen uit de omgeving van Kampala afgezet en kom daarna met de bus weer richting Arua. Dit gaat rond de 6^e oktober gebeuren. Ik ben benieuwd en ik zie er erg naar uit.

Groetjes Danielle

shabbat

Vandaag was het shabbat,

Ook hier probeer ik er een rustdag van te maken, maar helaas moet ik ’s ochtends de kinderen wel nog lesgeven. Omdat op woensdagmiddag bijbelstudy is kunnen die lessen niet doorgaan welke ik op zaterdag inhaal. Om de lessen gedurende de week langer te maken is geen optie, en ook omdat de zondag ingericht is met kerkbezoek, visite en lekker eten is het niet mogelijk om op zondag les te geven.  Maar gelukkig vinden de kinderen leren leuk en is het geen straf om ze les te geven.

Vandaag naar Kathy geweest een Engelse vrouw welke al jaren in Uganda woont en is getrouwd met de burgemeester van Arua, dus ook de burgemeester ontmoet, hier heb ik Kolonisten gespeeld met de uitbreidingsset van zeevaarders, leuk om te spelen. Helaas heb ik 2 potjes verloren.

Gisteren vrijdag naar de kleermaker geweest, hij gaat een mooie jurk voor mij maken. Geesje zegt dat hij de beste kleermaker is dus. Ik ben benieuwd volgende week is de jurk klaar. Dan zullen jullie ook wel een foto van het resultaat zien.  Verder nog naar het ziekenhuis geweest en kon nu ook de vrouwen helpen om badmatten te maken.  Leuk om toch hier ook te werken. De vrouwen wilden ook graag op de foto. Dat is trouwens best vreemd, ik was op de stofmarkt om stof voor mijn jurk te kopen en de standjes waar ik stof kocht mocht ik op de foto zetten en de mensen vonden dat heel erg leuk. Maar later op de warenmarkt waar ik een ananas heb gekocht daar wilde ze dat ik betaalde voor een foto te maken, terwijl ik al het vermoeden had dat ik te veel heb betaald voor de ananas.

Gisteren nog even op bezoek gegaan bij de bisschop, vanuit de kerk hadden ze gevraagd of ik kinderwerk wilde doen, dit vond ik leuk, van Geesje hoorde ik dat het op vrijdag en op woensdag was. Aangezien ik op woensdag niet kan ivm bijbelstudy ging ik gisteren langs, maar behalve een paar oude mannetjes was er niemand bij de kerk. Later samen met Geesje geweest kijken, maar nog steeds niemand. Dus maar naar de bisschop waar we ook Jacob de kinderwerker ontmoet hebben. Maandagmiddag om half 5 ga ik helpen bij het kinderwerk. Leuk.

Op dit moment heb ik nog het idee dat ik vakantie aan het houden ben, dus heb ik voor volgende week een aantal werkjes voor de ochtend gepland staan. Maandag wil ik naar de school gaan om daar de bibliotheek op orde te maken. Aart heeft me gevraagd om een plannetje te maken om de tuin aan te planten dus hier kan ik ook al mee aan de slag. Ik heb er zin in hoewel ik het best lastig vind om voor dit klimaat een goed beplantingsplan te maken.

Het weer hier is heel wisselend, vandaag waren er weer wolkjes in de lucht en was de lucht een beetje grijs. Terwijl andere dagen het strakblauwe lucht is. De overgang van regenseizoen naar droogseizoen. Ik ben benieuwd.

Hoe is het trouwens in Nederland?  Van het nieuws maak ik niet veel mee dus hou me maar op de hoogte.

21-09

Een update van de afgelopen dagen,

Na een weekend en ook op maandag veel voorbereid te hebben voor de lessen in de middag ben ik dinsdag weer van het terrein af geweest. Heel vreemd om dat weer te ervaren, hier wordt er Nederlands en Engels gesproken maar zijn er over het algemeen blanke mensen. Dan kom je op de weg en zie je alleen maar donkere mensen, dan besef je pas weer dat je in Afrika zit, heel apart dat je zo snel went aan de compount.

Gisteren ben ik  naar het ziekenhuis geweest en heb met balonnen hondjes gemaakt. Helaas waren er niet zo veel kinderen, maar ja in de middag komen er meer, maar dan heb ik les. Verder  ben ik naar de stoffenmarkt geweest, en kwam daarna op de andere markten. De stoffenmarkt heeft heel veel kleine straatjes waar een pad tussendoor loopt van 1 meter breed, aan beide kanten zijn standjes waar je verschillende stoffen kan kopen, wax noemen ze het hier een heel stevig katoen. Ik wil een jurk laten maken dus was ik op zoek naar stof. Deze keer kwam ik alleen maar rondneuzen. Ook zitten hier kleermakers welke op de markt kleding aan het naaien zijn, leuk om te zien. Na door wel 10 van die steegjes te zijn gelopen en door een klein steegje, kwam ik op een ander deel van de markt terecht. Hier verkochten ze alleen maar ijzerwaren en gereedschap. Ook slepen ze messen, dit deden ze door aan een achterwiel met trappers, de ene persoon draaide de pedalen rond en de andere hield het bij een ronddraaiende slijpsteen. Ik heb hier nog geen foto’s van gemaakt. Ik had mijn camera niet bij, en op sommige plaatsen is het niet echt handig om foto’s te maken. Zo willen mensen er vaak voor betaald worden.

Na nog wat spullen gekocht te hebben op de warenmarkt, trouwens, zoals er in andere delen van Afrika te weinig te eten is, hier is echt overvloed door de regenval is het erg vruchtbaar. Bonen in overvloed en ook lekkere dingen zoals pinda’s popcorn en pannenkoeken. Heerlijk. Na de warenmarkt weer terug naar het ziekenhuis en toen weer terug naar Jericho… de compount, huisjes waar wij wonen heet zo.

Vandaag woensdag 21 september kregen we een rondleiding over het terrein van de Vocational training center. Ofwel de school waar Aart voor werkt. Er is te zien dat het er de afgelopen tijd erg is opgeknapt, de gebouwen worden steeds mooier, de werkplaatsen groter en meer functioneel. En ook het terrein is opgeknapt door een eigen groentetuin. Vandaag werd ook de zeecontainer die er al jaren  stond verhuist naar een terrein vlak bij de kerk. Afspraken maken hier in Uganda is knap lastig dus vanochtend om 9 uur wist nog niemand dat dat vandaag zou gebeuren. Maar om half 10 kwam een telefoontje en 10 minuten later stond er een vrachtwagen met kraan voor. Helaas was deze te klein voor een container van ongeveer 15 meter. Dus vrachtwagen vertrok maar er zou een andere komen. Boom stond tegen container aan gegroeid. Dus boom omzagen. Boom omgezaagd grotere vrachtwagen kwam na een uur te hebben geklungeld met het opladen van de container was de takel niet meer te vertrouwen. Dus…. Arregaat opgehaald en de takel gelast. Hier ben ik afgehaakt het was onderhand 1 uur. Rond 3 uur kwamen we weer langs de school en stond de container op de vrachtwagen, later hoorde ik dat Aart flink heeft moeten werken en zijn jongens van school flink hebben moeten helpen om de klus geklaard te krijgen. Maar ik denk dat dit typisch Afrikaans is. Trouwens bij de kerk moest de container weer afgeladen worden. Dit ging gelukkig een stuk sneller een touw aan een dikke boom, plank gas en de container staat J jammer dat ik dat niet gezien heb.

Verder Bijbelstudy gehad met de vrouwen uit de omgeving. En lekker pannenkoeken gegeten. Hier wordt ik echt verwent, ik mis wel het vlees. Tot zover hebben we altijd vegetarisch gegeten. Lekker gedoucht het is steeds droger en zonniger weer dus het douche water wordt steeds warmer. Ook zag ik vandaag een nieuwe huisgenoot. Behalve de gekko die in de woonkamer van het gastenhuis woont, woont er nu ook een op mijn slaapkamer. Ik hoop dat het een vrouwtje is wat met een man op de kamer slapen is niet echt goed denk ik.  Maar hoe zou ik haar gaan noemen. Hier moet ik maar een nachtje over slapen.  

Maandag 19-9

maandag 19 september 2011

Vanochtend heb ik mijn spullen verhuist naar het gasthuis. Als het goed is blijf ik hier tot ik terugvlieg naar Nederland. Het is wel fijn om nu een eigen plaats te hebben, maar ik denk dat ik de gesprekken vooral met Aart wel ga missen.  We kunnen heel makkelijk praten over het geloof en andere dingen die me bezig houden of die hem bezig houden.

In het gasthuis heb ik een 2 persoonsbed en dus lekker veel ruimte om te slapen J. Nick een Amerikaanse jonge woont op dit moment ook in het gastenhuis en morgen komen waarschijnlijk een paar Duitse mensen welke in de buurt van Kampala wonen. Ook vanochtend heb ik de lessen voorbereid voor de kinderen, maandag is het de meeste voorbereiding, met alle vakken beginnen we aan een nieuw thema dus veel uitleggen en begeleiden. Het gaat wel goed dus dat is erg leuk. De kinderen vinden me leuk en er wordt rond huis meer Nederlands gesproken.

Gisteren naar de kerk geweest, een echte Afrikaanse dienst hoewel… een spreker die uit Engeland komt (Allan) en met zijn vrouw al 3 jaar hier woont. Nu kon ik de preek tenminste goed verstaan ;) na de dienst onze namen in het gastenboek geschreven en nog een kopje thee gedronken. Was wel leuk, de mensen die voor het eerst (ik 2^e keer) komen moeten in het gastenboek schrijven, wel leuk om te doen. Na de thee naar huis gegaan en daar kwam veel visite, op zondag komen vaak expats op visite, het was erg leuk. Zeker om van andere mensen te horen wat zij voor werk doen. Ik ga een keer met Maria mee zij werkt met haar man bij het Christelijke radiostation en zij doen ook in kerkelijke gemeentes de kinderwerkers motiveren en nieuwe dingen aanleren erg leuk om een keer mee te gaan. Ze laten dan een film over het leven van Jezus zien om ook in de omgeving te evangeliseren. Ik ben benieuwd wanneer ik mee mag.

Verder ben ik gevraagd om mee te helpen bij de knutseltijd van de kerk waar ik heen ben geweest. Aanstaande vrijdag ga ik kijken wat ze doen en of ik kan helpen. Ik ben benieuwd of ik daar de komende weken kan helpen en mezelf dus nuttig kan maken. Verder heeft Aart gevraagd of ik op school een workshop tuinonderhoud wil gaan geven voor de geïnteresseerden. Dus daar probeer ik ook dingen voor op te zetten. Tot zover mijn bezigheden.

Groetjes Danielle

shabbat

Ik zit nu lekker op de veranda te genieten, vlinders die door de tuin vliegen en bloemenpracht om me heen. Lekker eten helaas de arregaat op de achtergrond. Ook het nieuw poesje is lekker aan het miauwen. Soms hoor de ook de haan nog kukkelekkkkuuu,uu  zeggen echt een raar geluid, het is net of hij zich verslikt, maar steeds blijft hij dat doen.

De kinderen zijn leuk, met Ruben heb ik zijn eerste boekje uitgelezen. Anne-Fleur houdt van het maken van kettingen en andere dingen van kralen. Iedere week mogen we wat maken. Zelf heb ik nu een ketting gemaakt met echte Ugandesche stofjes eraan echt leuke stoffen hebben ze hier, dus de ketting is echt leuk. We gaan proberen om dat met de vrouwen bij het ziekenhuis te maken. Waardoor zij ook geld kunnen verdienen.  Jan-Lukas vind het erg leuk om te knutselen en ook om voorgelezen te worden, dus dat mag ik doen.  Lisa is begonnen met los te lopen. Erg leuk om te zien. Soms gaan we samen een beetje stappen maar nu kan ze ook al zelf.

Gisteren ben ik hier door Mvara gelopen, het huis staat boven op een heuvel, ik ben omlaag gelopen, aan de ene kant van de weg (zandpad) staan stenen huizen met een golfplaten dak aan de andere kant staan traditionele huisjes van klei met een rieten dak.  Ik kwam bij de waterput van de buurt uit, hier waren kinderen water aan het pompen, enkele vrouwen waren jerrycans aan het uitspoelen. Er is veel landbouwgrond in de omgeving waar mannen en vrouwen aan het werk zijn. Soms kom je bij een groepje huisjes uit welke behoren tot een familie, die werken samen op het veld en zorgen voor elkaar. Ik heb een mooie familiefoto genomen.

’s Middags naar het ziekenhuis geweest voor een bijeenkomst met de vrouwen van het project. Leuk dat de vrouwen jou herkennen en dat ik de vrouwen herken. Ze zijn echt mooi en vaak ook goed verzorgd. Sommige spreken heel goed engels en andere hebben er moeite mee en is communiceren erg lastig.

Gisteravond zat ik lekker in de tuin op de schommel te schommelen. Het is echt donker, om 8 uur is het echt heel donker. Ook hier heb je blijkbaar vallende sterren, leuk om te zien. Verder valt nog op dat ik bijna iedere avond wel bliksem heb gezien. Aangezien het huis hoog ligt kun je ver kijken en zie je in de verte bliksem. Terwijl het boven je helder is om de sterren te zien. Ik verwacht dat er andere sterrenbeelden zijn dan in Nederland, ik herken niets.

Gelukkig slaap ik beter de laatste dagen, hierdoor ben ik meer uitgerust. God dank.   

Congo

Vandaag naar Congo geweest om naar de markt te gaan, was wel leuk om te zien. Maar ook wel heel erg vreemd. De markt ligt op de grens tussen Uganda en Congo en vind op donderdag en zondag plaats. Het was een heel eind rijden en op een gegeven moment kom je op een markt uit. In de hele omgeving is geen dorp te zien, maar er lopen steeds meer mensen op de weg en dan is het er ineeens. We waren de enige blanke mensen op de markt en waarschijnlijk komen er weinig blanke mensen. We waren een echte bezienswaardigheid. Sommige vrouwen begonnen te bedelen om geld. Andere kwamen gewoon rond ons heen staan om te kijken wanneer we iets kochten. Qua producten was er minder keuze dan in Arua, dit was wel jammer. Ook de kwaliteit van de bananen was niet echt geweldig dus ik heb eigenlijk niets gekocht.

De heen en de terugweg waren wel bijzonder, een grote zandweg met veel kuilen en gaten waar je niet harder dan 50km per uur kon rijden. Steeds waren er hutjes van de lokale mensen, deze staan met een groep van 5 tot 20 samen en vormen een dorpje. Op sommige plaatsen op de weg waren er scholen. Een heleboel landbouwgrond en veel heuvels met begroeiing. Echt mooi om te zien.

Het lesgeven gaat steeds beter, de kinderen hebben wel veel hulp nodig wat soms lastig is omdat ze in verschillende klassen zitten en eigenlijk tegelijk les krijgen. Ook gebruiken ze voor Nederlands soms wel 5 boeken. Dit moet ik nog even uitvinden. Maar verder lukt het goed. Anne-Fleur heeft vandaag een poesje gekregen erg leuk om te zien.

Het weer is aangenaam. Het is rond overdag rond de 25graden en 's avonds rond de 18 denk ik. Op dit moment zijn er veel wolken aan de lucht, daardoor is het echt aangenaam. Wanneer de wolken er niet zijn is het super heet.

Wat mij het meeste opvalt is de duisternis 's nachts. Er zijn geen straatlantarens en ook weinig mensen in de omgeving welke licht hebben buiten. Nu is het nog volle maan dus kun je nog redelijk zien buiten. Maar wanneer het nieuwe maan is...... je ziet geen hand voor ogen denk ik .  

bezigheden

Dinsdag ben ik met Geesje naar het HIV-Aids project geweest bij het ziekenhuis. Het heet LifeStiches. En zoals de naam al zegt doen ze werk achter het naaimachine. Ze maken placemats, servetten en rokken van hele mooie ugandese stof. Mooi om te zien. Er moesten een heleboel placemats gemaakt worden en ik wilde graag helpen.  Wat kon ik doen, achter de naaimachine zitten lukt me wel aardig, maar aangezien er geen stroom is moest er met het trapnaaimachine gewerkt worden. De Ugandesche vrouwen doen dat heel erg goed dus ik op een restje stof ook proberen. Na het gevecht te zijn aangegaan om het draad in de naald te krijgen proberen te naaien, dit lukte niet echt wanneer ik vooruit wilde ging ik achteruit en steeds brak de draad. Na een half uur geprobeerd te hebben heb ik het opgegeven.

’s Middags naar huis om te eten en echt het eten is hier geweldig de kok Grace kookt heel erg goed. De kinderen moesten een toets maken en omdat deze op de computer moest was het een rommelige les, ze moesten om de beurt en de andere moest eigenlijk uitleg krijgen over een onderdeel van Nederlands, maar ja je kunt je niet in tweeën delen dus maar om de beurt en dan lekker spelen tussendoor. Ruben en ook Anne-Fleur hebben de toets heel goed gemaakt waardoor ik goed verder kan met de volgende onderdelen.

De stroom was de hele dag afwezig en ook de accu’s waren leeg dus na het eten toen de zon onderging (19.30) was er geen stroom meer. Gelukkig was het volle maan en was het niet zo bewolkt we hebben dan ook met z’n allen op de veranda van het gastenverblijf zitten rond 21.30 lekker naar bed. Helaas slaap ik nog niet goed, ik verwacht dat dat van de malariatabletten komt, maar ja dat moet je er dan maar voor over hebben.

Vandaag is het woensdag, Aart heeft een arregraat  neergezet waardoor er was in de wasmachine gedaan kon worden en de accu’s denk ik opgeladen zodat we vanavond een beetje stroom hebben. Vanochtend weer bij het naaiproject geweest, met enkele kinderen van de vrouwen hebben we gekleurd en ik heb een paar vliegtuigjes gevouwen van papier waar we mee gegooid hebben. Was erg leuk om zo contact te maken met de kinderen ze bleven maar rond om me hangen.

Daarna naar een public school geweest eerst een jongensschool en daarna naar de meisjesschool. Er zaten ongeveer 150 kinderen in een klaslokaal en ze hadden 1 leraar of lerares. Ze spreken steeds de leraar na, of ze allemaal iets leren is voor mij een raadsel, maar het leerrendement kan nooit hoog zijn. Een organisatie zorgt ervoor dat de weeskinderen ieder jaar een schrift en ook pen en potlood krijgen, en deze hebben we dan ook aan de leraar afgegeven.  Op het terrein van de meisjesschool was ook een blinde school, hier zijn we nog even geweest kijken, er zaten 3 kinderen in de klas en een blinde docent , deze had dan ook niet in de gaten dat de leerlingen niet mee lazen met zijn verhaaltje. Ieder kind ik uganda moet naar school, dragen een schooluniform en krijgen les. Over leerrendementen maken ze zich niet druk, ook kwamen er steeds kinderen aanlopen en was de helft van de klas niet aanwezig omdat het regenachtig weer was.

Na we even in het ziekenhuis geweest te zijn met het naaiproject ben ik naar de supermarkt geweest, lekker sprite gekocht en op een brommertje naar de uitstapplek gegaan Muvara (een stadsdeel van Arua). Onderweg wordt je steeds aangekeken door mensen, een witte vrouw achterop een brommertje. Ook nog met haar benen aan weerszijde van de brommer, dit is best wel vreemd. Ach ja, deed me weer aan vroeger denken achter op de motor, haren in de wind. De weg naar huis heb ik goed gevonden. Ja ik heb het naar mijn zin, mensen zijn aardig en ik geniet nog steeds van de natuur.

Vanmiddag ga ik naar de Bijbelstudy van allemaal expat vrouwen en vanavond lekker uit eten omdat doctor Chatrin en Lauren terug gaan naar de verenigde staten. (deze mensen verbleven in het gastenhuis)